Tamburicowe dziedzictwo Szokatów, czyli debiut Chorwacji na Pannonice.

Zespół działa od 1993 roku i od powstania przewinęło się przez niego wielu wybitnych muzyków. Początkowo zespół specjalizował się w muzyce okazjonalnej i wykonywał głównie swoje aranżacje chorwackich tamburicowych standardów, jakże popularnych w tej części Europy. Mniej więcej od 1010 r datuje się zorientowanie na twórczość autorską. W 2017 wydali swój autorski album „Po Šokački”, który był nominowany do nagrody Porin w kategorii najlepsza tamburicowa płyta roku.
Z kolei najnowszy album „Niebo nad Slawonią” to mieszanka smutnych i tęsknych piosenek, które emanują sławońskim lokalnym patriotyzmem, ale także kilku bardzo wesołych, skocznych piosenek okraszonych humorem.

Warto rozsyfrować nazwe zespołu. Šokci (polska nazwa Szokaci) to grupa etniczna zamieszkująca Bačkę, Baranję, Slawonię i Srem, na pograniczu Chorwacji, Serbii i Węgier, która utożsamia się z narodem chorwackim. Szokaci posługują się dialektami sztokawskimi (ikawskimi

Istnieje wiele teorii tłumaczących pochodzenie nazwy „Šokci”, a także korzeni samej grupy. Wiodąca teoria głosi, że słowo „šokci” było pejoratywnym określeniem katolików używanym przez serbską ludność prawosławną w Bačce, Baranji, Bośni, Dalmacji, Lice, Slawonii i Sremie. Było ono związane z odmiennym wykonywaniem znaku krzyża przez katolików (cała dłoń) i prawosławnych (trzy palce). W języku serbsko-chorwackim „šaka” oznacza dłoń. Nazwę wywodzi się także od czasownika „pošokčiti”, oznaczającego konwersję na katolicyzm.


Zespół TS Šokci jest czołowym reprezentantem chorwackiego folku taburicowego. To muzyka, w której wiodącą role odgrywa tamburica (nazywana również tamburą). Jest to instrument strunowy powszechnie występujący w sztuce, folklorze i muzyce ludowej w Europie Południowej i Środkowej, szczególnie w muzyce i kulturze Chorwacji i Serbii. Tamburica jest adaptacją lutni o długiej szyjce, która została zaadaptowana na Bałkanach w różnych wersjach; stała się pandorą w Bułgarii czy bandurą na Ukrainie. Tamburica była pierwotnie instrumentem solowym; jednak została zaadaptowana do gry w orkiestrze i w grupach, a różne orkiestry i zespoły tamburicowe istnieją na całym świecie. W popularnych wersjach zespoły tamburicowe liczą 5-9 członków i są najczęściej zespołami wokalno instrumentalnymi.
Tamburaski sastav Šokci czerpie inspirację z bogatego dziedzictwa kulturowego Chorwacji, aby nasycić swoje występy autentycznymi emocjami i silnym poczuciem miejsca. Podgatunek Klapa, znany z aranżacji wokalnych a cappella, daje grupie szansę na zademonstrowanie swoich wokalnych umiejętności i zapewnienie słuchaczom całkowicie wciągającego doświadczenia.
TS Šokci jest dość typowym przykładem takiego właśnie składu. Jest równocześnie pierwszym reprezentantem Chorwacji, który wystąpi na Festiwalu Pannonica (w czwartek 22.08).

Brak komentarzy do "Tamburicowe dziedzictwo Szokatów, czyli debiut Chorwacji na Pannonice."


    Zostaw komentarz