Jazgot – bałkańska „wartość dodana” do prawdziwej góralskiej muzyki

Choć Jazgot to zespół dość młody stażem (istnieje coś ok. 3,5 roku), to składa się z utytułowanych muzyków, którzy opanowali sztukę grania na swoich instrumentach tak dalece, że stać ich w równym stopniu na wirtuozerię i zabawę dźwiękiem.

Bardziej od nazwy zespół adekwatną nazwę dla tej grupy byłaby „orkiestra”, ponieważ do podstawowego, pięcioosobowego składu dołączają często zaprzyjaźnieni artyści. Trzon grupy stanowią muzycy częściowo związani ze słynną rodziną Trebuni -Tutków z Białego Dunajca: Jan Trebunia-Tutka – pochodzący ze znanej wszystkim podhalańskiej rodziny artystów – mistrz altówki, wokalista z przejmującą barwą głosu, Andrzej Jarząbek – wirtuoz skrzypiec skrzypce, w jego głosie jest i czardasz, i romanca; Andrzej Polak – prym; Robert Czech – cymbały; Józef Dorula – akordeon.

Płyta Jazgotu jest „Muzyko, siłę daj” jest albumem, na którym brzmi nowocześnie aranżowana muzyka ludowa i autorskie kompozycje. Brzmienie zespołu ubarwiają inspiracje muzyką węgierską, rumuńską, cygańską.  Są takie utwory, jak „Przestroga”, czy „Śleboda” – muzyczne i filozoficzne DNA Podhalan, wzniosłe, góralskie dumanie obecne w tekstach zespołu i w przywołanym wierszu bohatera podhalańskiego, założyciela Konfederacji Tatrzańskiej,  Augustyna Suskiego.  Jest też na płycie piosenka – credo – „Muzyko, siłę daj”, która w bałkańskim rytmie  poruszy do tańca każdą duszę; jest również  „Makedonsko Devojče”, standard ludowy, wykonywany już przez wielu mistrzów, ale tutaj niezwykły, bo ta macedońska tęskna nuta  jest pomnożona przez góralską tęsknicę. Motywem przewodnim płyty i zapewne także koncertu podczas Pannoniki jest zamiłowanie do grania i radość obcowania z muzyką, która, niewątpliwie, ma szansę stać się również udziałem widzów festiwalu „w szczerym polu, nad Popradem”.

Jazgot – dla nas rewelacja!!!

Posłuchajcie tej interpretacji, przejmująca.