Artyści 1. Pannonica Folk Festival 2013
Lista zespołów 1. Pannonica Folk Festival:
1. Angela Gaber Trio
2. Beogradski Akusticni Orkestar (SR)
3. Accoustic Acrobats
4. Söndörgő (HU)
5. Michal Smetanka i przyjaciele (SK)
6. Megitza
7. Kroke
8. Kapela na Dobry Dzień
9. Sokół Orkestar
10. Dikanda
Angela Gaber Trio to polsko – kazachski proces muzyczny. Troje ludzi, którzy spotkali się
w jednym czasie i miejscu, a dokładnie w Bieszczadach. Angela Gaber – wokalistka, właśnie planowała tu zacząć nowy rozdział gdzieś bardziej na zachód. Łukasz Sabat, właśnie wrócił po kilkunastu latach z Trójmiasta. I Alexander Chikmakov, który przyjechał do Polski z odległego Kazachstanu. Powstał zespół dość egzotyczny i eksperymentalny pod względem muzycznym i nie tylko. Nowa odsłona połączenia saksofonu, gitar, ormiańskiego duduka z subtelną elektroniką, ciepłym wokalem i eksperymentalnymi improwizacjami.Muzyka Tria to swoista wędrówka i mozaika dźwięków oraz przenikanie indywidualnych historii, kultur, doświadczeń i losów…Trio powstało stosunkowo niedawno w 2011 roku w Bieszczadach gdzie mieszkają i tworzą. Obracają się w różnych nurtach muzycznych, od folku po brzmienia elektro akustyczne. Aktualnie pracują nad autorskimi kompozycjami i przygotowują do wydania płyty. Tworzą także muzykę do spektakli. W swojej działalności udało im się zwrócić uwagę autorytetów i słuchaczy. Zostali jednymi z laureatów Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Folkowej „Mikołajki Folkowe 2012”, Festiwalu Twórczości „Korowód 2012” Anny Treter, „Grechuta Festival 2011”, Festiwalu Nowa Tradycja w 2013 r. Co grają? Znalezione, zasłyszane, ukochane melodie z różnych stron Ziemi. Oryginalne aranżacje i interpretacje polskich, ukraińskich, bałkańskich i cygańskich pieśni. Muzyka Tria to swoista wędrówka i mozaika dźwięków, sprawia, że słuchacz przenosi się w inny wymiar czasu i przestrzeni. Swoista improwizacja, szczerość, historia, prawda! W 2013 roku nagrali debiutancką płytę „Opowieści z Ziemi”sfinansowaną przez internautów na portalu Polak Potrafi.Skład zespołu Angela Gaber Trio :
Angela Gaber – wokal, bęben obręczowy
Aleksander Chikmakov- gitara akustyczna, gitara elektryczna
Ernest Drelich – conga, bongosy, djembe, didgeridoo
Goście z Serbii oryginalny powiew ciepłego wiatru muzycznego z Bałkanów. Członkowie zespołu to prefosjonalni muzycy. Bywalcy festiwali i sal koncertowych, ale jak to w Serbii grają również na weselach, urodzinach, rocznicach, uroczystościach co przydaje ich muzyce autentyczności. Grają wyłącznie na akustycznych instrumentach, elektroniki. Szczególną uwagę przywiązuje się do oryginalnej interpretacji. Ich brzmienie dobrze określa termin unplugged. Koncerty zespołu charakteryzuje dobry smak, uśmiech, pozytywne nastawienie i wielka energia.
Repertuar zespołu jest szeroki bo oprócz folku i muzyki ludowej z krajów byłej Jugosławii pojawia się też muzyka klasyczna, czasami rock i pop, ale jednak najczęściej czasem etniczna i ludowa. Przekonują ze muzyka nie zna granic, to jest ich misja, aby ludzie byli szczęśliwi i pogodni, aby pomóc im się dobrze bawić. Śpiewają pieśni z całego świata. To jeden z najlepszych w Serbii zespołów porywających do zabawy – posłuchasz ich raz, a będziesz zachwycony energią i świetnym kontaktem!Skład zespołu:
Milović Milan – Mica
Radoslav Jovicic – Rade
Dragan Pavlovic – Gale
Aleksandar Lazic – Laza
Igor Velickovic – Pompy
Milovan Jovicic – Mika
Muzyka Acoustic Acrobats leży na pograniczu etno i jazzu, można w niej dostrzec cechy charakterystyczne dla muzyki klezmerskiej i bałkańskiej, a także wpływy Ameryki Łacińskiej, Afryki i innych zakątków świata. Acoustic Acrobats to: Piotr Skupniewicz, Bartłomiej Rojek, Jacek Hołubowski, Jakub Dworak, Damian Rękas i Karol śmiałek (gościnnie). Zespół powstał w kwietniu 2010 r. z Max Klezmer Band, kiedy kilku członków tej formacji postanowiło zagłębić się w muzykę etniczną z różnych stron świata. Swój debiutancki album „Live” Acoustic Acrobats wydali w 2012 roku. Dziesięć utworów zostało nagranych na żywo podczas trasy koncertowej (stąd nazwa albumu).
Lata 2008–2010 były dla zespołu czasem niesamowicie pracowitym, ale i magicznym. Na przestrzeni 36 miesięcy, częściowo jeszcze pod starą nazwą zagrali blisko 200 koncertów w Polsce, dziewięciu krajach Europy, a także na Jamajce i w Afryce. Zdobywali doświadczenia koncertując w synagogach, teatrach, filharmoniach, na stadionach, ale także w kameralnych salach czy w miejscach tak egzotycznych, jak położona w dżungli misja. Dojrzewali jako ludzie i jako muzycy, uczyli się czerpać energię od tysięcy spotykanych przez nich ludzi różnych ras i narodowości, ale także nauczyli się innym dawać radość, wzruszać i wprawiać w zadumę swą muzyką.Swój debiutancki album „Live” Acoustic Acrobats wydali w 2012 roku. Dziesięć utworów zostało nagranych na żywo podczas trasy koncertowej (stąd nazwa albumu). Wśród recenzji płyty możemy znaleźć słowa: „to wybuchowa i naprawdę mocno przebojowa mieszanka etno-jazzu”, czy też: „mieni się nieskończoną paletą barw” (artrock.pl 17.07.2012). Portal Kulturaonline.pl napisał: „nagrali sensacyjny materiał” a światowy autorytet Adam Baruch z Jazzis Records -”virtuosity and strength of live music”. 17 czerwca 2013 to data premiery drugiego krążka Acoustic Acrobats p.t „Beograd”.
Zespół został założony w 1995 roku w Szentendre. Bracia Eredics, którzy pochodzą z bardzo muzykalnej rodziny (mają krewnych w zespole Vujicsics) zaczęli tworzyć muzykę razem z Buzas Attila jeszcze podczas nauki w szkole średniej. Rodzinna tradycja, jak również ich oczarowanie ludową muzyką południowo-słowiańską wyraźnie skierowało ich na ścieżkę zachowania i ożywienia tradycji muzyki Bałkanów.
W przeciwieństwie do większości grup grających muzykę bałkańską, Söndörgő nie odtwarza muzyki orkiestry dętej, ale raczej jest to tamburitza band z techniczną wirtuozerią i świeżą interpretacją. Tambura jest małym instrumentem podobnym do mandoliny, który jest czasami uzupełniony o instrumenty dęte i akordeon. Po współpracy z Ferus Mustafov, ukazał się album zatytułowany Söndörgő & Ferus Mustafov In Concert. Ten album okazał się przełomowy, wywołał pochwały w renomowanych czasopismach muzycznych i zaowocował szeregiem zaproszeń do sal koncertowych. Ich nowy album „Tamburising – Lost Muzyka z Bałkanów” z gościnnym wokalem Antal Kovacs i Katya Tompos został wydany przez Harmonia Mundi / Świat Village w 2011. Ten album wprowadził muzykę Sündörgő do 60 krajów i uczynił ich jednym z najbardziej poszukiwanych zespołów z Węgier. Koncertują w całej Europie!Członkowie zespołu:
Attila Buzás – bass tambura, głos
Áron Eredics – tambura, alt tambura, darbuka, tapan, głos
Benjamin Eredics – kontra tambura, trąbka, głos
Dávid Eredics – tambura, alt tambura, Kaval, klarnet, saksofon, głos
Salamon Eredics – akordeon, flet, alt tambura
Muzykolog, muzyk i budowniczy instrumentów muzycznych. Specjalizuje się w muzyce
i kulturze pasterskiej mieszkańców górskich rejonów w sąsiedztwie Preszowa i Levoczy. Jest popularyzatorem tradycyjnych instrumentów: koncovek (flety bezotworowe), gajdic (rodzaj klarnetu), trąb pasterskich, gwizdków handrarskich, okaryn budowanych z rogów wołów i wielu innych. Nagrał CD z tradycyjnymi utworami muzycznymi z okolic Preszowa i Lubovni. Wykłada na wyższych uczelniach i prowadzi działalność w ramach NGO, dużo wędruje po górach, także poza Słowacją. Michał Smetanka mieszka w własnoręcznie wyremontowanym, drewnianym domu w małej górskiej wiosce w Górach Levockich.
Megitza to polska wokalistka, kompozytorka i kontrabasistka. Łączy world music
z nowoczesnym brzmieniem jazzu, popu, surf rocka, oraz swingu.
W 2001 roku Megitza wyemigrowała do Chicago, gdzie kontynuowała kultywację swego polskiego dziedzictwa w muzyce, ale także eksperymentowała z world music, muzyką wschodniej Europy i latynoamerykańską. Swoją karierę rozpoczęła w 2008 roku, kiedy założyła kwartet Megitza. Do września 2012 roku zespół składał się z Małgorzaty Babiarz (wokal i kontrabas), Andreasa Kapsalisa (gitara), Marka Lichoty (bajan), oraz Jamiego Gallaghera (perkusja). Podczas koncertu w warszawskim Śnie Pszczoły (25 września 2012 roku), Megitza przedstawiła publiczności nowy zespół: Jakub Mietła – akordeon (znany z zespołu Que Passa) Jarosław Dzień – gitara(założyciel zespołu Que Passa) Damian Niewiński – perkusja. Zespół Megitzy znany jest z obecności wysokiej energii scenicznej. W 2008 Megitza wydała jej debiutancki album „Boleritza.” Album zawiera oryginalne kompozycje i melodie tradycyjne. „Boleritza” to mieszanka tradycyjnych melodii ludowych z muzyką poważną, jazzem i muzyką świata. W oryginalnych kompozycjach Megitzy słychać wyraźne wpływy world music, folku, muzyki góralskiej[10], romskiej, oraz muzyki bałkańskiej.
W lipcu 2012 roku premierę miały dwa kolejne albumy Megitzy – „Legenda” i „Megitza”.
Wielka gwiazda Festiwalu Pannonica. Jeden z najlepszych zespołów muzyki żydowskiej w Europie utworzony przez absolwentów Akademii Muzycznej w Krakowie. W języku jidysz „kroke” oznacza Kraków. W twórczości i życiu muzyków określa zarazem fundamentalne odniesienia dla ich tożsamości kulturowej i artystycznej. Grając własne kompozycje muzycy nie zrywają kontaktu z klasycznym klezmerskim muzykowaniem. Na bazie tradycyjnych motywów żydowskich improwizują i budują oryginalne aranżacje, tworząc pasjonujący spektakl wciągający każdego wrażliwego na muzykę słuchacza. Są to utwory bardzo plastyczne, melodyjne, dynamiczne, lecz ( i to jest ich atut) trudne do sklasyfikowania w obrębie jakiegokolwiek gatunku.. Bazują na elementach ludowej tradycji muzycznej wielu narodów, wśród nich na muzyce bałkańskich Cyganów, korzystają z doświadczeń muzyki klasycznej i jazzu. Muzyka Kroke porusza ciało i duszę. Jej siła polega na spontanicznej, pełnej witalności transformacji starej kultury do nowej rzeczywistości, wzbogacanej własną wrażliwością i żarliwością muzyków. Wirtuozeria w opanowaniu instrumentów, pełnia barwy dźwięku, to podstawy muzyki tworzonej przez Kroke. Występy emanują radością wspólnego muzykowania i zawsze przyjmowane są owacyjnie i entuzjastycznie przez publiczność. Swój pierwszy zagraniczny występ muzycy zagrali w 1993 roku w Jerozolimie na zaproszenie Stevena Spielberga. Obecnie Kroke ma w dorobku występy na liczących się muzycznych scenach Europy i udział w wielu prestiżowych festiwalach, między innymi „Womad” ( na zaproszenie Petera Gabriela) czy „North Sea Jazz Festival”, gdzie występował obok takich artystów jak Pat Metheny, Al. Jarreau, Chick Corea czy Adam Mankowicz. Zespół dużo koncertuje. Niemcy, Hiszpania, Wielka Brytania, Austria, Francja, Skandynawia są stałymi punktami na mapie koncertowej grupy. Godnym odnotowania jest trwająca od 2003 roku współpraca z wybitnym angielskim skrzypkiem i najpopularniejszym wykonawcą muzyki klasycznej – Nigelem Kennedym, z którym nagrał przebój rynku muzycznego – płytę „East Meets East”. Zespół wydał osiem płyt, z których dwie – „Live At The Pit” została nominowana, a „The Sound Of The Vanishing World” otrzymała Nagrodę Niemieckiej Krytyki Płytowej w roku 2000, jedną z najważniejszych nagród fonograficznych świata. Kroke znalazł się także wśród nominowanych do nagrody brytyjskiego radia BBC 3 w dziedzinie „World Music”, w kategorii -„Europa” w roku 2004.skład:
altówka, skrzypce, śpiew – TOMASZ KUKURBA
akordeon – JERZY BAWOŁ
kontrabas – TOMASZ LATO
perkusja – TOMASZ GROCHOT
Przed laty indywidualne pasje prowadziły ich różnymi ścieżkami muzycznych poszukiwań, które jednak często krzyżowały się właśnie gdzieś w Bieszczadach. Stąd wszyscy pochodzą (od Cisnej przez Ustrzyki Dolne do Sanoka), tu postanowili wrócić, tu chcą żyć i tworzyć. Od 2002 roku podjęli radość i trud wspólnej wędrówki, połączyli siły, aby powołać do życia zespół, dla którego tradycyjna muzyka tych gór stała się skarbcem motywów i inspiracji.
Dbając o tradycyjny repertuar czerpią inspirację z folkloru łemkowskiego, bojkowskiego oraz polskiego, zachowując oryginalne słowa, język, melodię. Jednak połączyli to wszystko z energią bardziej współczesnych brzmień. Ich muzyczne aranżacje są wypadkową różnych stylów, można w nich odnaleźć elementy folku, bluesa, jazzu i rocka. Dzięki temu, mimo różnych fascynacji muzycznych, mogli pójść wspólną drogą, na której tradycja staje się współczesna, a wspólna wędrówka staje się pasją odkrywania rodzimego folkloru. Podczas koncertów proponują spotkanie z tradycyjną muzyką Bieszczadów w nowych pełnych pasji aranżacjach.
Jest to projekt będący odzwierciedleniem fascynacji muzyką etniczną. Zwłaszcza tą wykonywaną przez instrumenty dęte blaszane. Główny nacisk został tu położony na unikalny styl grania na tych instrumentach, charakterystyczny dla Bałkanów. Ale nie tylko. Obok potężnej dawki bałkańskiej energii są tu również melodie z terenów Polski. Niektóre tak stare, że prawdopodobnie pamiętają jeszcze czasy przedchrześcijańskie… Jest to więc próba uchwycenia ogólnosłowiańskiego temperamentu i sposobu odczuwania muzyki. Powrót do tego, co pierwotne i nieokiełznane. A wszystko to uderza z piorunującą siłą instrumentów dętych blaszanych.Przemysław Sokół – trębacz, aranżer, kompozytor. Miłośnik jazzu, muzyki bałkańskiej, latynoskiej i szeroko pojętej muzyki świata. Współpracował zarówno z orkiestrami symfonicznymi, jak i wieloma wybitnymi artystami reprezentującymi różne gatunki muzyczne – min. Katarzyną Geartner, Agnieszką Chrzanowską, Pauliną Bisztygą, Renatą Przemyk, Markiem Bałatą, Maciejem Maleńczukiem, Januszem Radkiem, Zespołem Bakshish oraz wieloma innymi. Współtworzy „Frittatę” – zespół zapraszany na międzynarodowe festiwale min. przez Nigela Kennedy’ego. Współpracuje z wieloma instytucjami kulturalnymi, min. Teatrem Witkacego w Zakopanem, Teatrem im. Juliusza Słowackiego oraz Teatrem Ludowym. Dzięki dużej rozpiętości fascynacji muzycznych, jego gra nabiera wyrazistego charakteru, wywodzącego się z jazzowych korzeni, co w połączeniu z wpływami muzyki etnicznej daje oryginalną poetykę.
DIKANDA to zespół czerpiący z tradycji muzycznych Polski, Orientu, Bałkanów, Bliskiego Wschodu. Tworzy muzykę, która nie mieści się w jednym nurcie, za to ma rozpoznawalne i charakterystyczne brzmienie. Nieprzerwanie od 1997 roku idzie swoją naturalną, niezależną drogą artystyczną.
Unikalny styl, język i charyzma sprawiają, że koncerty DIKANDY, określane są jako muzyczna, emocjonalna, pełna pasji podróż przez cztery strony wschodu, zachwycają widzów na całym świecie, zarówno na wielkich festiwalach, w eleganckich salach koncertowych jak w kameralnych zadymionych klubach.
Koncertowali w azjatyckiej części Rosji, w Indiach i w całej Europie. Średnio w roku grają ok 100 koncertów z czego ok. połowę w Europie Zachodniej. Duża popularność zyskali zwłaszcza w Niemczech, Austrii i Szwajcarii. Wystąpili na wielu festiwalach, m.in. : Montreux Jazz Festival, Sziget Festival (Budapest), Rudolstadt i dwukrotnie na Festiwalu opolskim.W swoim dorobku mają liczne nagrody i wyróżnienia w tym :
– I Nagrodę i nagroda publiczności na festiwalu „Nowa tradycja” w 1999 r. ,
– I Nagrodę na festiwalu „Eurofolk” 1999r
– III miejsce na Folkowym Fonogramie Roku za płytę „Jakhana Jakhana” w 2002r
– I Nagroda i nagroda publiczności na festiwalu „Folkherbst 2004” w Plauen
– Płyta roku 2005 niemieckiego czasopisma „Folker” dla „Usztijo”Dikan:Wydali 5 płyt i ostatnio Live DVD::
„Muzyka czterech stron wschodu” (2000)
„Jakhana, Jakhana” (2002)
„Usztijo” (2004)
„Ajotoro” (2008)
„Live” (2010)
„Live in Zakopane” DVD (2013)
Skład zespołu DIKANDA:
Anna Witczak – akordeon, śpiew
Kasia Dziubak – skrzypce śpiew
Kasia Bogusz – śpiew
Grzegorz Kolbrecki – kontrabas
Daniel Kaczmarczyk – bębny
Piotr Rejdak – gitara